Het Noorderlicht zien. Bij wie staat het niet op de bucketlist? Deze week mocht ik hem van de lijst afstrepen. En geloof mij, het was de lange vlucht naar het Finse Lapland helemaal waard!
Het Noorderlicht fotograferen in Lapland
Aankomst in spookstad Tornio. Het is maart. Als het goed is zijn de ijskoude temperaturen iets afgezwakt en laat de zon zich overdag weer zien. Met drie vluchten kom ik aan in Luleâ. Een piepkleine stad op de grens van Zweden. Vanaf daar word ik opgehaald door de organisatie van LappOne en eten we een hapje in Tornio. Herinner jij je nog hoe je als kind steden bouwde van lego? Nou, zo ziet Tornio er van boven uit. Overal staan rechthoekige gebouwen en is er geen bocht te vinden. Na een klein uurtje rijden waarbij we de grens van Zweden naar Finland doorkruisen, komen we aan in Lapland. Lapland strekt zich namelijk uit over het aller-noordelijkste gedeelte van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland.
Het noorderlicht: hoe ontstaat het eigenlijk?
De zon zendt voortdurend elektrisch geladen deeltjes uit, de zonnewind genaamd. De aarde probeert deze deeltjes aan te trekken, vanwege de magnetische velden in de grond. Sommige deeltjes komen door deze aantrekkingskracht in de atmosfeer terecht. Daar botsen elektrische lichtdeeltjes met zuurstofatomen en stikstofmoleculen die in de atmosfeer rondzweven. Door zo’n botsing zenden de luchtdeeltjes licht uit aan de nachtzijde van de aarde. En dan ontstaan de magische taferelen die we kunnen zien met het blote oog.
Onderweg zien we al een groene strook in de lucht ontstaan. Eenmaal aangekomen bij de accommodatie, spring ik uit de auto en grijp ik mijn camera. Direct word ik getrakteerd op een prachtig spektakel. Al een week lang was het Noorderlicht niet zo helder geweest en vanavond barst hij los. Een kwartier lang is dit groene licht boven ons aan het dansen. Het zijn misschien wel de mooiste foto’s die ik ooit heb gemaakt.
Rendiervlees, lekker of niet?
De volgende dag word ik wakker van de rendieren naast mijn huisje. Rendieren leveren de lokale bevolking melk, vlees, bot en huiden. Vroeger werden ze ingezet als trekdier, maar tegenwoordig worden er sneeuwscooters gebruikt. De lokale bevolking wordt ook wel Saami genoemd. Sommigen van de Samen zijn volledig opgegaan in de Scandinavische samenleving en hun leven verschilt tegenwoordig weinig van dat van andere Scandinaviërs, maar een belangrijk deel van hen streeft ernaar om de eigen cultuur en taal te ontwikkelen. Tijdens het diner krijg ik rendierenvlees voorgeschoteld. Het lijkt op biefstuk. Verrassend genoeg, best wel lekker.
Wat een kick; met de sneeuwscooter over bevroren rivieren
Een rondje met de sneeuwscooter levert een prachtig uitzicht op de rivier “Torne”. Deze rivier is 510 kilometer lang. Ruim de helft hiervan vormt de grenslijn tussen Zweden en Finland. De rivier is in de winter bevroren. Trucks gebruiken de oversteek, zodat ze niet naar de volgende brug hoeven te rijden. Eenmaal aangekomen bij de overkant kun je je mobiel verzetten, want er zit een uur tijdverschil tussen deze oevers. Heel verwarrend voor sommige kinderen die aan de overkant naar school gaan. De volgende dag gaan we bewapend met hengels de bevroren rivier op. De Lappen moeten vroeger veel geduld hebben gehad, want wij vangen met dertig man maar één visje.
Hoewel je overal sneeuwscooters ziet, verplaats men zich hier nog via husky’s. Veel jagende honden rennen hooguit achter een vogeltje of kat aan, maar husky’s staan qua instinct dichter bij de wolven. Voor sommige van hen geldt dat ze dieren bejagen, doden en opeten zodra de kans zich voordoet.
Op weg naar de poolcirkelgrens!
Met dertig minuten rijden komen we bij de poolcirkel aan. Deze plek is symbolisch, want de exacte grens van de poolcirkel verplaatst zich elk jaar zo’n tien meter. Een poolcirkel is precies de plaats waar de zon één dag per jaar niet op komt en één dag per jaar niet onder gaat. Het aantal dagen per jaar dat de zon niet opkomt of ondergaat, neemt toe naarmate men vanaf de poolcirkels in de richting van de polen gaat. Tussen beide poolcirkels is één groot verschil, in het noorden loopt die voor grote delen over land, in tegenstelling tot de zuidpoolcirkel.
Marleen organiseert volgend jaar fototours, wil je ook mee?
Deze prachtige reis sluit ik af met een bezoek aan een sjamaan en haar wijze woorden. Ze vertelde mij dat ik een contract krijg aangeboden wat mijn leven dit jaar zal veranderen. En dat klopt! Vanaf volgend jaar februari reis ik namelijk twee keer naar Lapland om een groep touristen te begeleiden tijdens de activiteiten en ondersteun ik iedereen zijn fotografie-talenten. Interesse om mee te gaan, of wil je meer weten over Lapland? Ga dan snel naar de site van Marleen en stuur haar een bericht!