Bij een marktstalletje aan de grote weg kopen we een broodje en slaan enkele meters verder linksaf richting Phoem Chhuk. Over een smal stoffig zandpad stuurt Jan zijn kleine gele jeep het weelderige groen in en rijden we een wereld in die zo uit een oud prentenboek lijkt te komen. Na elke bocht is het alsof we een pagina van het prentenboek omslaan. We zitten achterin het jeepje en genieten met volle teugen van de voor ons compleet nieuwe wereld die we inrijden.
Phoem Chhuk, een wereld als uit een prentenboek
Uit alle hoeken en gaten duiken kinderen op en heten ze ons met de meest luid geroepen “hello’s” en “bye-bye’s” welkom in hun dorp. Wat een welkom in de idyllische dorpjes rondom Phoem Chhuk. Bij elke stop klimmen er meer kinderen op het jeepje en worden we met de meest kostelijke glimlach begroet. Elke keer als Jan naar het schooltje in Chhuk rijdt, wordt hij op deze manier begroet. Het lijkt wel de intocht van Sinterklaas, maar dan in de meest prachtige tropische setting die men zich maar voor kan stellen.
Vriendelijke mensen
We rijden met onze vrolijke begeleiding verder en worden getrakteerd op de meest prachtige uitzichten die we maar kunnen wensen. We bladeren denkbeeldig verder door het prentenboek. Het rijkelijk aanwezige groen wordt regelmatig onderbroken door de typische houten Khmer-huisjes. Over de stoffige weggetjes stuurt Jan menig fietser voorbij en rijden we diverse ossenkarren tegemoed. Na enkele kilometers van de hoofdweg te zijn weggereden ontdekken we de eerste wondermooi ogende rijstvelden. Zelden hebben we zo’n mooie streek gezien. Een streek die bewoond wordt door de meest vriendelijke mensen die we ons maar kunnen wensen. Jan geniet zichtbaar van “zijn” Cambodja, maar ook wij komen ogen en oren tekort. Wat een traktatie!
Houten schooltje
Ons doel van vandaag is een bezoek aan de school van Chhuk, waarvoor we schoolspullen vanuit Nederland hebben meegebracht. “We zijn er zo” roept Jan. In de verte zien we het gebouwtje dat we kennen van foto’s. Op het drukke schoolterrein is het een vrolijke boel. Achter in de hoek staat het oude houten schooltje. Je hoeft er geen expert voor te zijn om te zien dat het z’n beste tijd gehad heeft. In het stenen gebouw wonen we een les bij. Het is prachtig te zien hoe enthousiast de kinderen de lessen volgen. Na de les laten we ons nog overhalen een potje voetbal mee te spelen, iets wat de kinderen in deze temperaturen zichtbaar beter afgaat dan ons.
Wijdse rijstvelden
Op de terugweg stoppen we nog een keer om wat plaatjes te schieten van de prachtig wijdse rijstvelden. Even later zet de regen in, op een manier die alleen in de tropen voor lijkt te komen. De dorpjes krijgen in de gordijnen van het vallende water nog meer charme en met pijn in ons hart nemen we afscheid van deze bijna sprookjesachtig ogende wereld. Als het laatste stof van Jan’s jeep spoelt rijden we het drukke Siem Reap in en kijken we in onze gedachten weemoedig terug naar het betoverende dorpje Phoem Chhuk en haar vriendelijke bewoners.
Info:
In 2007 bezochten wij voor het eerst het dorpje Chhuk. Dit bezoek was voor mij de start van mijn werk bij Stichting Cambodia-Dutch, waar ik tot de dag van vandaag met veel plezier als vrijwilliger een aandeel in mag hebben. Hoewel het dorpje Phoem Chhuk in onze westerse beleving zeer idyllisch oogt, behoort het in werkelijkheid tot de armste gebieden van Cambodja. We hopen met ons werk bij Cambodia-Dutch de vriendelijke innemende bewoners van Chhuk en omgeving een beter toekomstperspectief te bieden. Ga voor meer informatie naar de website van Stichting Cambodia-Dutch.