In eerder blogs schreef ik al over mijn overland reis dwars door het Afrikaanse continent. Ook het land Kameroen staat op de planning, waar ik voor de reis eigenlijk niets van wist. Het enige nieuws dat je zo af en toe vanuit Kameroen hoort is dat hun nationale elftal redelijk kan voetballen. Vanuit het snikhete Nigeria wilden we de grens met Kameroen oversteken en daar aan de grens moesten we lang, heel lang wachten. Om de tijd te doden nam ik de Afrika Lonely Planet erbij en daar las ik dat het in Kameroen wel 10 graden koeler is dan in Nigeria. Nu keek ik nog meer uit naar het moment dat we de grens mochten passeren, aangezien de temperatuurmeter in Nigeria bijna 40 graden aangaf. En met die enige verwachting (of eigenlijk hoop) zette ik mijn eerste voet in Kameroen.
Kameroen is bijzonder!
Eenmaal in Kameroen liep de dag al ten einde en gingen we meteen op zoek naar een bushcamp (lees wildkampeerplek gewoon ergens in de jungle, achter een berg in de woestijn of tussen de boerenakkers). Al snelden draaiden we vanaf de zeer goed te bereiden hoofdweg met nieuw asfalt en overal afwateringsgeulen een modderpad in. We reden door totdat we uit het zicht van de straat waren en zette ons kamp op: hout sprokkelen om een vuurtje aan te leggen, eten koken en de tenten opzetten. Uitgelatenheid heerste ten top: we waren eindelijk in Kameroen! De dancebeats sloegen uit de speakers en de biertjes vloeiden rijkelijk. En wat kan zo’n moment nog beter maken? Een heerlijke douche! Tja, en die heb je niet als je kampeert op een modderpad in de jungle. We waren echter nog niet klaar met eten toen de lucht begon de betrekken en de regen van langzaam druppelen overging in een helse plensbui. En wat doe je dan? Juist; kleding uit, shampoo pakken en even lekker een douche nemen in de stromende regen. This is Africa!
Roadtrippen
En ja hoor, de volgende ochtend was het heel zeker 10 graden koeler dan in Nigeria. Dus de Lonely Planet bewees ditmaal gelijk te hebben. In opperste stemming vertrokken we voor een dagje roadtrippen. De omgeving veranderde langzaam van dichtbegroeide groene jungle naar bergachtig gebied met weidse uitzichten. We reden door schattige kleine bergdorpjes waar de markten bevolkt werden door vriendelijke Kameroeners, loslopende geiten en enorme stapels kool. We klommen hoger en hoger de bergen in en het werd kouder en kouder. Het was hier geen 10 graden kouder dan in Nigeria, maar wel 20 of misschien zelfs 30. De fleecetruien, jassen en sokken werden allemaal tevoorschijn gehaald. Het uitzicht maakte alles echter goed: glooiende heuvels met her en der akkerbouw werden afgewisseld met heuse bergen terwijl aan de hemel een heerlijk zonnetje prijkte!
Comfortabel hotel
Ook deze avond zou de boeken ingaan als bijzonder, maar dan wel op een geheel andere manier dan de eerste avond in Kameroen. Nergens maar dan ook nergens was een fijn rustig bushcamp-plekje te vinden. Overal waren akkers (en je kampeert natuurlijk niet midden op een veld met groeiende kool) of lastig begaanbare bergen of drukke dorpjes. Na een tijdje zoeken besloten we dan ook maar een kampeerplekje te proberen aan de achterkant van een dorp. De in de buurt wonende familie vond ons maar al te interessant en stond ons daarom al snel toe om naast het plaatselijke voetbalveld te kamperen. Dus ook hier zetten we ons kamp op: vuurtje, eten en tenten, alles was snel geregeld.
Nog voordat we de eerste hap binnen hadden, kregen we bezoek van een lokale politieagent. Hij was not amused met onze aanwezigheid hier; het kan toch niet dat Westerse toeristen hier komen kamperen op een braakliggend terrein, jullie horen in een comfortabel hotel. De man wilde niets weten van onze bezwaren en stond erop dat we in een duur hotel gingen overnachten. Na meerdere pogingen de man te overtuigen dat we dat echt niet gingen doen en wat onderhandelen ging hij ermee akkoord dat we toch mochten kamperen, maar dan wel op het terrein van de lokale politie. Dus zo gezegd, zo gedaan. Vuurtje doven, kamp inpakken en de tenten weer neerhalen om deze na een ritje van 10 minuten weer op te zetten bij het politiebureau. Voor we gingen slapen werd er nog even gemeld dat we ’s nachts als we naar het toilet wilden altijd een felle lamp mee moesten nemen, anders dachten de bewakers misschien dat we dieven waren en liepen we het risico neergeschoten te worden. Hmm ok, lekker veilig inderdaad kamperen op het politieterrein!
Mooie stranden
De volgende ochtend vervolgde we onze roadtrip die ons ditmaal door de jungle voerde. Bananenbomen en koffieplantages zover je zicht reikt af en toe afgewisseld met de typisch puntige daken van de huizen in Kameroen. Weer een dagje genieten van het magnifieke en steeds afwisselende uitzicht. Achter iedere bocht en na elk dorp veranderde er weer iets en zo bleef ik mijn ogen uitkijken. Na een dagje rijden kwamen we aan bij de stranden aan de Atlantische Oceaan. Nooit heb ik geweten dat Kameroen zulke mooie stranden heeft. We maakten een lange strandwandeling waarbij we door riviertjes waadden, stukken jungle trotseerden en af en toe wat moesten klimmen. Onderweg genoten we van de verlaten zandstranden begroeid met palmbomen. Af en toe zagen we een vissersbootje op het strand of in de oceaan. Uiteindelijk werden we beloond met een zeer mooie brede waterval die rechtstreeks de zee instroomde. Eindelijk even het gevoel van vakantie na die enerverende dagen!
Kijk hier voor meer reisinspiratie voor Kameroen!
Check hier voor meer informatie over reizen in Afrika!